Heenreis
Door: D&M
16 Augustus 2008 | ,
Gisteren heeft Dirk zijn laatste werkdag gehad, Monika had lekker een dagje vrij. Alle redenen voor haar om bijna al het inpakwerk te verrichten. Zelfs toen Dirk vrijdag thuis kwam, pakte Mo nog het meeste in.
Omdat vrijwel alles door Mo achterin de auto was gepropt, kon Dirk vanochtend opnieuw de achterbak inpakken om toch nog 3 tassen kwijt te kunnen. Oh ja, omdat Mo het merendeel bij elkaar heeft geraapt, kon Dirk haar makkelijk de schuld geven van alles wat niet meegenomen was. Dirk: "Hebben we (lees: Heb jij) de Hongaarse mobiel nog ingepakt?" Geen leuke vragen natuurlijk.
Onze stelregel geplande vertrektijd + 1,5 uur hebben we ook weer waargemaakt. We wilden om 7:00 vertrekken, maar reden pas om
8:30 Den Haag uit.
Bert was voor zijn doen aardig rustig achterin de auto. Wellicht dat de dope zijn enorme autostress behoorlijk afvlakte. Toch nog even in Nederland gestopt voor een snelle Bert-plas en een koffie voor Dirk en Monika.
Onze Nüvi liet ons een een andere route door Duitsland rijden dan de gebruikelijke [3]. Via een handvol verschillende autobahnen, onder andere via Kassel en Nürnberg, zijn we naar Oostenrijk gereden.
Vlak voor de Oostenrijkse grens hebben we een laatste keer getankt en bovendien een heerlijk vette schnitzel gegeten. Dirk heeft vervolgens door heel Oostenrijk gereden, zonder een keer te hoeven stoppen. Rond 19:30 waren we bij Wenen en met nog zo'n 3,5 uur te gaan, besloten we om door te rijden.
Na Wenen bereikten we vrij snel de Hongaarse grens. Zoals gebruikelijk chaos bij het halen van het vignet, terwijl 3 km verderop geen hond meer een vignet nodig had. Ook gingen we snel nog even tanken, met voor ons een bakkie pleur. Op naar de laatste etappe van onze reis.
De vermoeidheid sloeg toe en uitte zich in een licht ontvlambare situatie. Het was dan ook erg donker door het ontbreken van straatverlichting en een volle maan die voor het grootste gedeelte verduisterd was. Om 0:45 bereikten we het eindstation, "Chateau Cziria" in Peröcsény. Na een flinke borrel zijn we in bed gestort.
Omdat vrijwel alles door Mo achterin de auto was gepropt, kon Dirk vanochtend opnieuw de achterbak inpakken om toch nog 3 tassen kwijt te kunnen. Oh ja, omdat Mo het merendeel bij elkaar heeft geraapt, kon Dirk haar makkelijk de schuld geven van alles wat niet meegenomen was. Dirk: "Hebben we (lees: Heb jij) de Hongaarse mobiel nog ingepakt?" Geen leuke vragen natuurlijk.
Onze stelregel geplande vertrektijd + 1,5 uur hebben we ook weer waargemaakt. We wilden om 7:00 vertrekken, maar reden pas om
8:30 Den Haag uit.
Bert was voor zijn doen aardig rustig achterin de auto. Wellicht dat de dope zijn enorme autostress behoorlijk afvlakte. Toch nog even in Nederland gestopt voor een snelle Bert-plas en een koffie voor Dirk en Monika.
Onze Nüvi liet ons een een andere route door Duitsland rijden dan de gebruikelijke [3]. Via een handvol verschillende autobahnen, onder andere via Kassel en Nürnberg, zijn we naar Oostenrijk gereden.
Vlak voor de Oostenrijkse grens hebben we een laatste keer getankt en bovendien een heerlijk vette schnitzel gegeten. Dirk heeft vervolgens door heel Oostenrijk gereden, zonder een keer te hoeven stoppen. Rond 19:30 waren we bij Wenen en met nog zo'n 3,5 uur te gaan, besloten we om door te rijden.
Na Wenen bereikten we vrij snel de Hongaarse grens. Zoals gebruikelijk chaos bij het halen van het vignet, terwijl 3 km verderop geen hond meer een vignet nodig had. Ook gingen we snel nog even tanken, met voor ons een bakkie pleur. Op naar de laatste etappe van onze reis.
De vermoeidheid sloeg toe en uitte zich in een licht ontvlambare situatie. Het was dan ook erg donker door het ontbreken van straatverlichting en een volle maan die voor het grootste gedeelte verduisterd was. Om 0:45 bereikten we het eindstation, "Chateau Cziria" in Peröcsény. Na een flinke borrel zijn we in bed gestort.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
